Er zijn geen aanwijzingen gevonden voor een ongeluk (verdrinking/brand e.d.) rond Ezinge op of vlak vóór 8-11-1874 (Trientje, 7 jaar) en 25-06-1879 (Jan, 15 jaar). De burgerlijke-standakten melden wél hun overlijden in Ezinge, maar – zoals gebruikelijk in die tijd – zonder doodsoorzaak. Dat maakt een “gewone” ziekte (bijv. difterie, mazelen, roodvonk, longontsteking) waarschijnlijker dan een krantenwaardig ongeluk.

• Overlijdensakten (Ezinge):
  – Trientje Huizinga, overl. 8 nov 1874; dochter van Folkert Huizinga (schuitevaarder) en Trientje (Daniels) Boerema.
  – Jan Huizinga, overl. 25 jun 1879; zoon van hetzelfde echtpaar.

• Context 1870-er jaren: kindersterfte door infectieziekten was hoog; difterie en mazelen kwamen frequent voor en waren berucht dodelijk bij kinderen.
  

• Krantencheck: in de (landelijke en regionale) gedigitaliseerde krantenbanken is rond de exacte data/plaats geen bericht te vinden over een fataal ongeval te Ezinge/Garnwerd/Feerwerd; dat pleit tegen een groot nieuwswaardig incident.
  
  

NB: Voor Ezinge bestaan wél beschrijvingen van een cholera-uitbraak in 1848 (veel eerder dan 1874/1879), wat laat zien dat epidemieën in het dorp voorkwamen—maar dit verklaart níet rechtstreeks de overlijdens in de periode 1874-1879.

Wat nog te proberen (gericht, kansrijk)

1. Bevolkingsregister Ezinge (±1860-1880) bij de Groninger Archieven: soms staan bij een kind een aantekening (“overleden aan…”, “difterie”) of meerdere kindoverlijdens in korte tijd die op een gezinsziekte wijzen. 
   
   

2. Kerkelijke begraaf-/lidmatenregisters van (Herv.) Ezinge/Garnwerd: incidenteel wordt daar een doodsoorzaak of epidemie-opmerking genoteerd. (Inventarissen via Groninger Archieven.)
   
   

3. Gemeenteraadsstukken/armenverslagen ca. 1874 en 1879: bij plaatselijke epidemieën werden soms maatregelen of steun besproken. (Te vinden in archiefinventarissen van de gemeente Ezinge.)
   

4. Regionale kranten zoeken op ziekte-termen i.p.v. naam (bijv. difterie, mazelen, sterfgevallen + Ezinge/“Westerkwartier”) in de periode enkele weken rond de overlijdensdata. Soms worden anonieme “ziekte-berichten” geplaatst zonder namen.

Conclusie

Met de huidige bronnen lijkt een ongeluk onwaarschijnlijk; de meest plausibele verklaring is een infectieziekte (destijds veelvoorkomend en zelden met naam in de akte). Om het met zekerheid te weten, zijn bevolkingsregisters en gemeentelijke/kerkelijke nevenbronnen het beste volgende spoor.